Tekst: HC Zondag 6, Vraag 18 en 19.
Gemeente,
Eén van de beroemde 95 stellingen, die Luther aangeslagen heeft, op de 31 oktober 1517, luidt: De grootste schat der kerk is het heilig Evangelie van de genade Gods. Het is te hopen dat wij allen daarvan overtuigd zijn. De kerk heeft geen grotere schat dan het Evangelie. Dat Evangelie mogen bezitten en dat Evangelie te mogen uitdragen, dat is de rijkdom van de kerk. Het is een grote genade Gods, dat ook wij dat Evangelie nog mogen bezitten. Dat het ons nog niet is afgenomen. Dat het nog gepredikt wordt; dat ook wij er onze zaligheid in mogen zoeken en vinden. Dat Evangelie is dáárom van zoveel belang en is dáárom zulk een rijk bezit, omdat ons Christus er in geopenbaard wordt. Christus de enige Middelaar, Zaligmaker van zondaren! Zonder wie wij niet leven, en zonder wie wij niet sterven kunnen. En daarmee zijn wij, gemeente, tegelijk bij de zondag van de HC, die heden aan de beurt is. Het zal gaan over Christus en over het Evangelie. U bemerkt wel, wij zijn nu echt in het stuk van ’s mensen verlossing aangeland. Het gaat nu in de HC over het behoud, over de zaligheid die in Christus is.
De eerste vragen en antwoorden in zondag 6 zullen wij slechts heel vluchtig doorlopen. Zij bevatten, vergeleken bij zondag 5, zoveel nieuws niet meer. Om het met eigen woorden te zeggen: het gaat in de deze vragen, d.w.z. de vragen 16 en 17, hierover, dat JC, wilde Hij waarlijk onze Zaligmaker kunnen zijn, waarachtig mens en waarachtig God heeft moeten zijn! En u weet, Hij wás dat ook! Hij was tegelijk mens en God, tegelijk God en mens! Hij was de zoon van Maria, en Hij was de Zoon van God. Ja, dat is iets, wat u maar nooit moet prijsgeven! Wat men daar ook tegenin brengt. Geloof het maar, dat JC een waarachtig mens is geweest, en dat Hij toch ook waarlijk God was, en nog altijd is. Wellicht begrijpt u er lang niet alles van, en denkt u bij uzelf: het gaat mijn begrip te boven! En toch moet u het maar voor waar en waarachtig houden. En besef ook, de Heere JC heeft zo moeten zijn. Anders had Hij ons niet kunnen helpen, had Hij ons niet kunnen zaligmaken. Hij moest God zijn, sterker dan alle mensen en toch moest Hij ook mens zijn. Nooit zou Hij hebben kunnen dragen, wat Hij gedragen heeft, als Hij niet waarlijk Gods Zoon was! Hij zou het kruislijden niet aangekund hebben. Hij zou al in Getsémane bezweken zijn! Hij moest goddelijk sterke schouders hebben, om het gewicht van het kruis te kunnen dragen. Alleen omdat Hij Gods eigen Zoon was, heeft Hij de volle last van Gods toorn tegen onze zonden kunnen dragen. Dit Lam moest sterker zijn dan een leeuw, en Hij was ook sterker dan een leeuw; Hij was de Zoon des Vaders. Zie, dat is het wat beleden wordt in die eerste vragen in de zondag die heden aan de beurt is. Wij laten deze vragen u verder rusten!
En dan komen wij bij vraag 18. Daar staat: Maar wie is deze Middelaar, die tegelijk waarachtig God en waarachtig en rechtvaardig mens is? U merkt wel, de Cat vraagt om een naam. Wie is Hij, noem zijn naam! Het antwoord op deze vraag doet dat ook, noemt Zijn naam. Hier voor het eerst! Het is die heerlijke en troostvolle nam van onze God en Koning, van onze eeuwige Zaligmaker. Die naam die, naar wij hopen, ook u zoveel waard is, er staat: Onze Heere Jezus Christus…
Gemeente, wat warm: ONZE Heere JC. Niet: de Heere JC, nee, ONZE Heere Jezus Christus. Hier is de christen aan het woord, de man, de vrouw die gelooft. Ons Cat is niet koel en beredeneerd; onze Cat is warm, gelovig, getuigend, belijdend. En zie, zoals de Cat. Omgaat met het geloof zo moeten wij er ook mee omgaan! U moet het niet buiten u houden. Het dient een zaak van uw hart te zijn. Met het hart, zegt Paulus gelooft men ter zaligheid. En dan zegt men; ONZE Heere Jezus Christus. Ik begrijp u, u kijkt daar wat tegenaan. U zegt: Maar dat gaat toch zomaar niet! Och, laat het toch uw begeerte zijn! Ga met uw ongelovigheid maar tot de Heere en Hij zal u geloof geven. Al is het bevend en sidderend, als het oprecht van hart is, met een hart dat het waarlijk begeert, dan vindt de Heere het goed, dat u zegt: ONZE Heere JC. Ook vandaag! Wij zeiden het al, gemeente, welk een heerlijke naam. Een versje zegt: ‘Geen naam is er zoeter en beter voor het hart; zij balsemt de wonden en heelt alle smart.’ In de naam van de Heer JC is balsem. Balsem voor gewonde zielen, voor harten die treuren! In die naam is medicijn voor allen die ziek zijn. In die naam is troost te midden van alle verdriet. O heerlijke naam: Onze Heere JC! De naam die elk christen lief is. De naam, die in onze harten geschreven staat.
En wat zegt de HC nu nog meer? Er staat: die ons van God tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligheid en een volkomen verlossing geschonken is. Ik weet niet of u het weet, maar dit is een Bijbeltekst. U kunt die tekst vinden in 1 Korinthe 1: 30. Daar zegt de apostel Paulus: ‘Christus is ons geworden wijsheid van God, en rechtvaardigheid en heiligmaking en verlossing’. U ziet, de HC haalt het uit de Schrift. De schrift is de bron van onze belijdenis. En zo moet het ook zijn! Intussen, welk een geweldig woord! Wat een loflied op de Heere JC. Hij is onze wijsheid, Hij is onze rechtvaardigheid, Hij is onze heiligmaking, Hij is onze verlossing. Wat u ook maar ontbreekt, wil Paulus zeggen, en de HC zegt het hem na, het is alles in Hem te vinden. U klaagt en zegt: ach, dat ik wat meer wijsheid had, ik voel mij zo dom en dwaas. Ik heb maar zo’n klein verstand. Ik versta de Bijbel zo slecht; ik versta de HC zo slecht, ik heb zoveel moeite met geloof. Hoor wat God zegt: JC is onze wijsheid! Als ge Hem leert kennen dan wordt ge weer wijs. En hoe dichter ge leeft bij Hem, des te meer zal Hij u van Zijn wijsheid mededelen. U klaagt en zegt: ik ben zo’n zondig en verdorven mens; in plaats van rechtvaardig ben ik onrechtvaardig; hoe zal het nog met mij aflopen? Moet u horen wat Paulus zegt: Christus is onze rechtvaardigheid. Zo is Hij ons van God geschonken. Ge zult nooit wat in uzelf kunnen vinden. Alleen maar zonden ongerechtigheid; nooit gerechtigheid. Maar in Hem is uw gerechtigheid. In hem moet ge het zoeken. Hij is het die betaalt heeft. Ge moet afzien van uzelf; ge moogt zien op Hem! Troost u dat niet?
U klaagt en zegt: ach, al ben ik een christen, ik mis alle heiligheid. Ik geloof dat de Heere Jezus mijn Zaligmaker is, en toch kleeft zoveel verdorvenheid mij aan. Ik voel me telkens als iemand die zich in schone kleren gestoken heeft, en toch weer onder de modder geraakt. Moet u horen wat Paulus zegt, en wat onze HC hem nazegt: Christus is onze heiligmaking! Het is geen wonder, dat ge uzelf altijd zo tegenvalt. Wij worden nooit geheel die wij zouden moeten zijn. Een luipaard kan zich niet ontdoen van zijn vlekken, al gebruikte men alle zeep die op deze wereld is, en evenmin kan een zondig mens, gelijk wij allen zijn, zich ontdoen van zijn innerlijke verdorvenheid. Maar er is troost; Christus is onze heiligmaking! Wie op Hem vertrouwt, die is tóch heilig, heilig in Hem. U klaagt en zegt: ach ik voel mij zo machteloos! Mijn vijanden zijn veel sterker dan ik! Ik gevoel menigmaal, dat de zonde mij in haar macht heeft. Ik kan niet op tegen mijn verdorven vlees! En de macht van de duivel is zo groot in mijn leven! Soms gevoel ik mij als een gevangene. Ik zou zo graag vrij willen zijn, vrij van alle zonden; vrij van alle verdorvenheid van mijn hart; vrij van duivels macht. Hoor eens, u mag nazeggen, wat Paulus heeft gezegd, en wat hier in de Cat. Door de christen beleden wordt: Christus is onze verlossing! Hij heeft overwonnen. Dood, duivel, hel en zonde, alles door Hem overwonnen! En die overwinning wil Hij ook u doen delen. Laat u niet moedeloos maken door de duivel, zonde en dood. Houd het hoofd omhoog, ziende op Hem die van God gegeven is tot onze verlossing.
Zie hier gemeente, de uitleg van deze vraag en antwoord. Is het niet bemoedigend? Is het niet troostvol wat hier door de kerk beleden wordt en ook door u beleden mag worden? Grijp er toch moet uit! Onze Heere JC, ons van God geschonken tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligmaking en volkomen verlossing.
En nu vraag 19. Waaruit weet gij dat? U christenmens, die belijdt dat JC de Verlosser is, waaruit wéét gij dat? Het is goed, gemeente, dat de Cat deze vraag stelt. Het gaat om een zaak van groot belang en dan moeten wij weten welk onze bronnen zijn, waar wij het vandaan halen. Je hoort zoveel beweren, ook in deze tijd, en dan wordt niet altijd gevraag: en waar komt het vandaan? Vele mensen zijn, als het gaat over allerlei dwaze ideeën, zo verschrikkelijk goedgelovig! Wat de TV ze laat zien, dat geloven ze! Zij nemen het aan als zoete koek en slikken het allemaal. Zovele ongeloof theorieën worden zomaar door het grote publiek aangenomen. Als je met de Bijbel aan de deur komt, dan zeggen zij: wij geloven niet. Maar als er voor de radio of t.v. wat beweerd wordt, ook al lijkt het nergens op, dan geloven zij het voetstoots. U moet altijd maar vragen: Waaruit weet gij dat, waar haalt u het vandaan? Is het wel waar, is het betrouwbaar? Er wordt zoveel slechts uit de mouw geschud, er wordt zoveel maar doormensen verzonnen; er is zoveel dat voorkomt uit onheilige harten, uit een verdorven brein. Er is zoveel dat eigenlijk wat de oorsprong betreft het daglicht niet kan verdragen. Maar met het geloof is het anders. Zij mogen best vragen: waar hebt u het vandaan? De bron waaruit wij putten is een zuivere bron, die het daglicht wel kan verdragen. Ons geloof komt niet voort uit onszelf. Is niet een list die door deze of gene ooit bedacht is. Is niet een schepping van de mens. Is niet een uitvinding van een paar handige jongens die andere mensen bij de neus hebben willen nemen. Ons geloof komt van Hem die de eeuwige Waarachtige is! Die van geen leugen ooit te beschuldigen is! Hijzelf heeft ons geleerd, wat wij geloven moeten. Hijzelf heeft Zijn heilige mond opengedaan en gesproken, en na gesproken te hebben heeft Hij Zijn Woord ook nog laten beschrijven. Wij hebben het zwart op wit!
Lees maar het antwoord op onze vraag. De vraag luidt: waaruit weet gij dat? Het antwoord zegt: uit het Heilig Evangelie! Daar halen wij het dus vandaan! Dát is onze bron. Het Evangelie, Gods blijde boodschap! Zijn troostwoord voor gevallen mensen! Er staat: het HEILIG evangelie. De HC wil zeggen: zo zuiver als kristal! Er zitten geen bijmengselen van verdorven mensen in. Het is zo zuiver als water uit een bron, als sneeuw die uit de hemel gevallen is. Zo is het Evangelie. En daarom is het betrouwbaar! Men kan er op aan! Ge kunt er uw zaligheid op bouwen! Het bedriegt niet! Het is eeuwig wis en zeker!
Gemeente, u weet het allen: sterven kan een mens maar één keer. Dat is niet óver te doen. Niemand kan twee of drie keer sterven. Wij sterven maar één keer. Dat betekent: alles komt er op aan, dat wij ons niet bedriegen. Zouden wij in ons sterven hebben bedrogen, dan zijn wij niet voor een zekere tijd en zelfs niet voor een hele lange tijd, maar voor eeuwig verloren. Ik zal dus zekerheid moeten hebben in het uur van mijn dood. Ik kan het dan niet doen met wat mensen gezegd en beweerd hebben! Zelfs niet, al waren zij nog zo eerlijk en voor het oog der mensen nog zo goed. Ik zal goede grond onder mijn voeten moeten hebben. Ik zal een eeuwig betrouwbaar houvast moeten hebben… Welnu, dat bied ons het Evangelie! Dat is dat eeuwig betrouwbaar houvast! Dat is die onbedrieglijke grond. Dat biedt die onwrikbare zekerheid, waarmee ge niet bedrogen zult uitkomen! Het heilige, het zuivere, het goddelijke Evangelie woord.
En zien wij nu eens wat de HC nog meer zegt over dat Evangelie. Er staat: hetwelk God zelf eerstelijk in het paradijs geopenbaard heeft, en daarna door de heilige patriarchen en profeten heeft laten verkondigen, en door de offeranden en andere ceremoniën der wet heeft laten voorbeelden, en ten laatste door zijn eniggeboren Zoon vervuld heeft. Laten wij, gemeente, bij het begin beginnen en zo voortgaan. Er staat: hetwelk God zelf eerstelijk in het paradijs geopenbaard heeft. U merkt wel, het Evangelie is ouder dan dat onze kerk is1 het is ouder dan de Reformatie; het was er ook al voordien; het is ouder dan de kerkvaders; het is ouder dan de apostelen Petrus en Paulus; het is ouder dan Mozes; het gaat terug tot op het paradijs! Als wij het Evangelie prediken, dan zijn wij bezig met iets wat al heel oud is. Duizenden voor ons hebben het ook gedaan! En duizenden voor ons hebben het Evangelie geloofd en duizenden voor ons zijn in het geloof in dat Evangelie heengegaan. Wat ons heden troost, dat troostte hen ook al. Het evangelie is oud en beproefd. Het heeft haar kracht bewezen! Al eeuwenlang! Het heeft reeds een schare, die niemand tellen kan, zalig gemaakt! O laat ons dat oude, vertrouwde en beproefde Evangelie liefhebben. Laten wij er zuinig op zijn, het bewaren, eruit leven! Laten ook wij ons door dat Evangelie zaligmaken.
De HC zegt: God zelf heeft het geopenbaard! God zelf is de eerste verkondiger van het Evangelie geweest. Uit zijn mond kwam het, het eerst. Hijzelf is ermee begonnen. Het Evangelie heeft dus een goddelijke oorsprong. Het heeft haar ontstaan niet in mensen, zelfs niet in engelen, maar in God. Het komt voor uit het hart van God. Sta daar eens bij stil, gemeente! Zondag aan zondag hoort u het Evangelie! Bedenk, dat Evangelie komt uit het hart van God! God heeft zijn hart er in gelegd. Als ge hoort van de Heere JC en van het geloof in Hem, en van hetgeen Hij voor ons gedaan heeft, dan leest ge daardoor in het hart van God! Als ge in de kerk zit, en het Evangelie hoort, dan moet ge maar denken: nu hoor ik de stem van God, nu spreekt God tot mij; nu openbaart God mij zijn hart. Dus God zelf heeft het geopenbaard. De HC zegt ook waar dat is gebeurd, er staat: in het paradijs! Dáár al, en toen al! Voor het oor van het eerste mensenpaar. Voor het oor van de gevallen Adam en Eva. Zij hadden gezondigd, zij waren ongehoorzaam geworden, zij waren gevallen; en toen kwam God met zijn Evangelie. U bemerkt, gemeente, het Evangelie is dus voor gevallen mensen. Het is voor het eerst gepreekt voor de gevallen Adam en voor de gevallen Eva. En daarom is het Evangelie dus ook voor ons.
Wij hebben geen reden om ons er van buiten te sluiten. In het Ev. Heeft God niemand anders op het oog dan gevallen mensen. Vandaar dat later de Heere Jezus gezegd heeft dat het Ev. Moet worden gepreekt aan alle creaturen. D.w.z. aan alle schepselen! Sluit toch niet uzelf ervan uit, dat kan u het eeuwige leven kosten! Ge moet zeggen; O God, als Uw Ev. Voor gevallen mensen is, dan is het ook voor mij. O geeft mij een waar geloof in dit heerlijk Ev. En laat ook zondag aan zondag, dat geloof in dat heerlijk Ev. Gesterkt worden door uw Woord en Sacrament. Opdat het groter mag worden, en meer zekerheid mag verkrijgen. Vervolgens zegt de Cat. Dat God dit Ev. Ook heeft laten verkondigen. Door wie? Er staat: door alle heilige patriarchen en profeten. U merkt wel; het Ev. Is er dus voor om verkondigd te worden! Het mag niet worden weggemoffeld, het mag niet onder ik-weet-niet-wat worden weggestopt. Het Ev. Is er voor om verkondigd te worden. Het moet luidkeels als van de daken gepredikt worden. Het is heel erg, dat er ook op het ogenblik landen zijn waar dat niet kan, waar deze verkondiging van het Ev. Verboden is. Sluiks en onbemerkt moet in die landen de verbreiding van het Ev. Voortgaan en er is levensgevaar aan verbonden. Dat zou anders zijn! De overheid heeft van Gods-wege de roeping om de verkondiging van het Ev. Niet alleen toe te laten maar zelfs mogelijk te maken! De koningin van Israël hebben de profeten moeten beschermen; zij moesten er voor zorgen, dat de dienst des Heeren kon plaatsvinden naar Gods gebod.
Het evangelie moet dus verkondigd worden. Waar het ook maar kan. En daar dienen wij allen het onze toe bij te dragen. Niet ieder kan een dominee zijn, een dienaar van het Ev, maar wij hebben allerlei andere mogelijkheden om er toch wat aan te doen; persoonlijk en door onze gaven, of hoe dan ook. Door de heilige patriarchen en profeten, zegt de HC. Zij waren de eerste verkondigers van het Ev. Als Abraham een offer bracht, zegt Luther, dan preekt hij ook! Voor zijn huisgenoten en voor zijn slaven en slavinnen. Deze oude patriarch was een dienaar van het Ev. Of van Noach, die veel eerder leefde, lezen wij nadrukkelijk, dat hij een prediker is geweest! Hij preekte over het oordeel dat komen zou, en dat ook gekomen is, maar ongetwijfeld heeft hij ook het Ev. Verkondigt, de genade Gods, beloofd door God zelf al aan het eerste mensenpaar. En later de profeten, wat hebben zij niet gepreekt. Denkt bv eens aan Jesaja. En wat preekten zij? Zeker, menigmaal Gods oordeel. Maar dat toch niet alleen! Ook het Ev. Zij spraken van de Christus, die komen zou. Zij gaven Hem allerlei mooie namen. Zij noemden Hem de Knecht des Heeren, zij noemden Hem de Spruit; zij noemden Hem Silo, zij noemden Hem de Rechtvaardige; zij noemden Hem de Gezalfde, de Messias! Geen eeuw is er ooit geweest, gemeente, dat God niet het Ev. Heeft doen laten verkondigen. In de donkerste tijden van Zijn volk Israël, waren er toch altijd nog dienaren van het Ev. In de tijd van Achab een Obadja en een Elia. En later een Ezra en een Nehemia. Er werd soms heel weinig naar geluisterd, maar de verkondiging van het Ev. Ging toch door! Al werden er profeten gedood, anderen stonden op en namen hun taak over. Als kwajongens in de wintertijd scholletje-lopen dan springen zij van de ene schol op de ander. En zo gaat nu ook het Ev. Voort op deze aarde! Dienaren vallen weg, andere dienaren staan op. De gemeente mag er dankbaar voor zijn. Altijd zorgt de Heere er voor, dat zijn Ev. Verkondigd wordt. In de tempel te Jeruzalem moet altijd licht branden; het mocht daarin nooit geheel donker worden. Zo zorgt de Heer eer ook voor, dat in zijn kerk het licht blijft branden, het licht van het Ev. Hij houdt met eigen hand de lamp brandende.
De HC zegt vervolgens: en God heeft dat Evangelie ook laten voorbeelden. Waardoor? De Cat zegt: door de offeranden en andere ceremoniën der wet. Laten voorbeelden… u denkt misschien: wat is dat? Ik wil het met een beeld verduidelijken. U hebt misschien weleens een maquette gezien? Dat is een modelletje, in het klein, bijv. Van de kerk! Het gebeurt wel, dat men als men een kerk gaat bouwen, tevoren een maquette maakt. Een modelletje vooraf, een voor- afbeelding. Dan kan iedereen zien: zo zal die kerk er uit komen te zien! Dat modelletje is natuurlijk niet die kerk zelf. Dat weet iedereen, maar is er een afbeelding van, een voor- afbeelding. En zie, gemeente, zo is het nu ook in zekere zin geweest met al die offeranden en andere plechtigheden die plaats vonden onder het oude volk Israël, in al die eeuwen die aan Christus geboorte voorafgingen! Vanaf de tijd, dat Mozes op de berg Horeb van God het bevel kreeg om een tabernakel te laten bouwen, waarbij hem ook precies gezegd, ja getoond werd, hoe het allemaal er zou moeten uitzien, tot op de tijd van de geboorte van Christus toe, zijn er duizenden, ja honderdduizenden offers gebracht door het volk Israël; en ik weet niet hoeveel andere ceremonieën, d.w.z. plechtigheden vonden plaats. En zie, die allen wezen nu op hetgeen later met Christus gekomen is! In al die offers en in al die andere ceremoniën zat iets van een verkondiging van het Ev. Zij predikten Christus! Elk offer wees heen naar Zijn offer! Heel de dienst in de tabernakel en in de tempel wees heen naar wat Hij brengen zou! In de tabernakel, en later in de tempel stonden altaren, stonden kandelaren, stond een ark. In die tabernakel en in die tempel bevonden zich de stenen tafelen van de Wet. Er was een kruik met manna, er was de staf van Aaron. In die tabernakel en in die tempel dienden priesters en levieten; en de voornaamste man was de hogepriester! Er waren wasbakken waarin de priesters zich reinigden! Er werd geslacht, er werd bloed gesprenkeld, het was één en al bedrijvigheid. Misschien hebt u van het één en ander in het Bijbels Museum te Amsterdam weleens wat gezien. Welnu, dat alles bevatte een prediking, een verkondiging van het Ev. Het beeldde vooraf hetgeen in Christus gekomen is. Nee, u moet maar nooit zeggen, dat Gods oude volk, Israël verstoken is geweest van het Ev. Dan vergist ge u. Sommigen doen net alsof wij alleen het NT hebben; het OT daar hebben zij geen achting voor. Het OT lijkt voorbij. Wij leven in de tijd van het NT. Ik geef toe, het NT predikt ons klaarder dan het OT de genade Gods in Christus! Maar het OT mag er toch ook wel zijn! En wij kunnen het echt niet missen. Het OT legt al een hele tekening van de Heere JC en Zijn heil voor ons op tafel, het NT vult de naam in, en zegt: Hij is het!
Ook wij mogen het OT lezen al ziende op Christus! Als u tegenkomt in de Bijbel al die wetten in Leviticus en elders, dan hebt u een uitleg nodige, zeker: maar vergeet niet; zij bieden ons een voorafbeelding van Hem! Het gebeurt wel dat u, wanneer de zon schijnt eerst iemands schaduw ziet en dan de persoon zelf. Zo vindt ge in het OT de schaduw van Christus, in het NT vindt ge Hemzelf. De gelovigen in het OT hebben geen ander geloof gehad dan wij hebben. Het was ook een geloof in Christus, alleen, het was wat duisterder. Niet zo helder als voor ons! Zij zagen Hem in de figuur van de Hogepriester, zij zagen Hem in de offers die gebracht werden, zij zagen reinigend bloed in het water in de bekkens en schalen. De HC zegt: en ten laatste heeft God het Ev. Door zijn eniggeboren Zoon vervuld. In zijn komst in het vlees. In zijn leven op deze aard, in zijn lijden en sterven, in zijn opstanding, in zijn hemelvaart. Dan ziet ge het Ev. In haar volle kracht en heerlijkheid als ge Christus ziet. In Hem is het Ev. Vlees en bloed geworden in Hem heeft de genade God menselijke gestalte aangenomen! Wie Mij gezien heeft, zei Jezus, heeft de Vader gezien.
Wie God in het hart, in het vaderhart wil zien, die moet Christus zien! Eniggeboren Zoon. Gemeente, wat een Ev.! Zijn wij niet rijk? Wij zijn arm in onszelf, maar wij zijn rijk in Hem! Onderschat niet de rijkdom van het Ev. Acht het Evangelie hoog! Zoek er uw behoud in, uw leven, uw eeuwig leven. Wat zijn dwaas en arm de mensen, die het Ev. Verachten! Die er niet van horen willen. Die hun harten er verre van houden. Al zouden zij heel de wereld winnen, zij zijn toch arm! Zij hebben een lege ziel, zij hebben geen troost in leven en sterven! De christen, de ware christen, de ware christin is rijk. Zij horen het Ev. En dat Ev. Heeft hun hart gewonnen. Zij zeggen het Luther na: het Ev. Is de grootste schat der kerk. En hoe meer ge met dat Ev. Bezig zijt, des te meer vind ge er in.
O wij moeten met schaamte belijden dat wij er zo weinig oog voor hebben. De dingen van deze wereld schitteren in onze ogen, en zij zijn nog minder dan stro en stoppels vergeleken bij het goud van het Ev.! Het Ev. Is de paarl van grote waarde. Het is de taak van de verkondigers van het Ev. Om die paarl te laten schitteren. Om de heerlijkheid van het Ev. Week in week uit voor de gemeente te tonen! Helaas, wij schieten daarin altijd te kort! Onze worden zij zwak om de kracht en heerlijkheid van het Ev. Uit te drukken. Het Ev. Is altijd nog rijker dan wij dienaren het kunnen verkondigen! Opent toch uw ogen er voor. Vraagt God, of Hij u er open ogen voor wil geven. Of Hij ook uw harten wil neigen tot aannemen van dit Ev. Christenmens, waaruit weet ge dat er een Middelaar is en dat er genade is, en dat Christus onze wijsheid, onze rechtvaardigheid, en onze heiligmaking en onze volkomen verlossing is? Christenmens, waaruit weet ge dat? Kunt ge nu antwoord geven. Ons antwoord mag zijn: uit het heilig Evangelie! Gemeente houdt het daarbij. Het Evangelie is de bron van de kennis van Christus; derhalve de bron van alle zaligheid. Amen.